| Prezes: | Jan Niedoba |
| Kontakt: | 603 275 207 |
"MK PZKO w Bukowcu powstało 27. października 1947 r. Pozwoliła to Umowa o współpracy podpisana w marcu 1947 r. przedstawicielami Czechosłowacji i Polski. Protokół dodatkowy do niniejszej Umowy zezwala na tworzenie i funkcjonowanie PZKO i Związku Młodzieży Polskiej (ZMP) w Czechosłowackiej części Śląska Cieszyńskiego. MK PZKO liczyło na początku 84 członków i od swego założenia współpracowała z ZMP, który w Bukowcu też założono. Związek Młodzieży Polskiej zlikwidowano w 1954 r. i jego członkowie przyłączyli się do PZKO. Pierwszym prezesem MK PZKO został Józef Bury, po nim prezesami zostali Tadeusz Tesarczyk, Józef Samiec, Karol Jochymek, w latach 1968 – 1991 Józef Wojtyła, 1991 – 1997 Jan Niedoba, 1997 – 2011 Władysław Zoń, 2011 – 2013 Robert Kulig. 2013 – 2015 Jerzy Zogata. Dziś jest prezesem Jan Niedoba.
MK PZKO brakowało miejsce dla spotkań, naturalnie pierwsze spotkania realizowano w budynku PSP w Bukowcu. Tu obchodzono zebrania, spotkania i różnego rodzaju imprezy. Została przyjęta tradycja, iż dyrektorzy szkoły polskiej współpracowali z wyborem MK, albo zostawali jego prezesami. Współpraca MK i PSP była zawsze dla ich członków na pierwszym miejscu, np. budowa nowego budynku szkoły, który uroczyście otwarto 1992 r.
Członkowie PZKO od początku byli najaktywniejszym związkiem w społeczeństwie gminy Bukowiec. Najbardziej interesujące były wystąpienia teatralne i koncerty chóru. Chór mieszany, pod kierownictwem dyrektora szkoły Alojzego Kluza, pierwszy raz wystąpił w Wigilię Bożego Narodzenia 1947 r., zaprezentowali program kolęd. Pierwsze przedstawienie Karola Bergera „Nawrócony“ było premierowane jeszcze przed powstaniem MK PZKO. Muzyka była opracowana przez Alojzego Kluza, reżyserem został Tadeusz Tesarczyk, późniejszy dyrektor szkoły a prezes MK PZKO. Amatorski zespół teatralny działa do 1991 r. , jego członkowie prawidłowo się spotykali i dwarazy w roku premierował nową sztukę. Reżyserami byli zawsze dyrektorzy szkoły: Paweł Czudek, Karol Skupień, Władysław Młynek, nauczyciele Józef Jachnicki a Irena Tacinowa. Sztuki były przedstawiane w karczmie „U Turka“. Przy MK PZKO działał również zespół taneczny, jego członkowie spotykali się nieprawidłowo; próby mieli tylko przed konkretną imprezą. W latach 1992 – 1995 działa tutaj też żeńskie kółoko gimnastyczne.
Tradycyjnie MK PZKO brało udział w festiwalu międzynarodowym Gorolski Święto w Jabłonkowie, gdzie ma własną budkę i występowali na wozie alegorycznym z nazwą „Cmerónie z Bukowca“. Z tego powodu członkowie zkonstruowali drewnianną budę w stylu chaupy góralskiej, wykorzystywano jej w Miejskim Lasku na festiwalu Gorolski Święto, też na festynach szkolnych.
Ważnym wydarzeniem w historii MK PZKO była decyzja o budowie własnego budynku, zadecydowano o tym na Walnym Zebraniu w 1972 r., i tam zapadła decyzja o budowie domu PZKO. Prezesem był Józef Wojtyła, swoim energicznym działaniem zapoczął budowę domu PZKO.. Niespodziewaną konsekwencją tej decyzji był wzrost liczby członków z 111 na 236. Wizja wspólnego celu – własnego domu – zmobilizowała społeczność polską w Bukowcu. Przy budowie domu było odpracowano 20 tysięcy godzin ochotniczo, do Bukowca wysyłano darowizny materialne i finansowe. Uroczyste otwarcie Domu PZKO w Bukowcu odbyło się 11. czerwca 1976 r. Obecni byli niemal wszyscy obywatele Bukowca, też wielu gości. Zasługa specjalna przypisywana jest prezesowi Józefu Wojtyle. Później, w 1996 r., wybudowano scenę, którą uroczyście otwarto 17. października.
Po otwarciu Domu PZKO zaczął się nowy etap działania bukowieckich Pezetkaowców. W 1978 roku został założony Klub kobiet, pod kierownictwem Ewy Kluzowej. Zaczęto organizować kursy szycia i haftu, wystawy prac ręcznych, owoców, jarzyn itp. Najpiękniejsza wystawa odbyła się w 1986 r.
Wielki progres przeżywał też Klub młodych pod kierownictwem m.in. Wacława Hermana, Józefa Samca, Alojego Lipowského, Jerzygo Zogaty, Mariana Waszuta albo Mariana Zońa. Czynnośc klubu rozwijała się głównie w kierunku sportowym, w dziedzinach jak: piłka nożna, jazda na nartach, turystyka i kajakarstwo. Ze względu na położenie w środku malowniczych Beskidów z Domu PZKO stał się ulubiony cel wielu malarzy plenerów - SLA (Literackiego oraz Stowarzyszenia Sztuki).
W 1995 r. Władysław Zoń inicjował nawiązanie współpracy MK PZKO w Bukowcu z Urzedem Miejskim Bielska-Białej w Polsce. Partnerzy z Bielska wspomagali materialnie MK w Bukowcu, np. darowanie opony, obrusów, firanek itp. Darowali też prezęty z okazji św. Mikołaja, zapraszali członków na wycieczki, sami też odwiedzali Bukowiec.
MK PZKO należy do najaktywniejszych związków działających w Bukowcu. Tradycyjne obchodzenie Dnia Matki, festynu szkolnego, wigilijki, wycieczki, udział aktywny w Święcie Gminy itd. Dobra współpraca z urzędem gminnym, który wspiera MK PZKO, jest już tradycją i trwa do dziś dnia."
Źródło: książka Bukowiec – Znad krańca
